WAT IS RITUEEL MISBRUIK

 

In de loop der jaren is er in verschillende landen onderzoek gedaan naar satanisch ritueel misbruik. Er is geloof, maar ook ongeloof. Zij gaan ervan uit dat de herinneringen van zgn. slachtoffers vals zijn, ingelegd of door therapeuten aangepraat zijn. Het ongeloof van de maatschappij zou echter wel eens één van de hoofdredenen kunnen zijn, waarom de daders van ritueel misbruik ongestuurd hun gang kunnen gaan. Door het ongeloof durven de slachtoffers niet meer met hun verhalen op de proppen te komen, zodat er heel moeilijk een afdoend bewijs kan worden gevonden.

 

Vrijwel iedere keer dat het realiteitsgehalte wordt onderzocht van meldingen van ritueel misbruik kan niets worden aangetoond van wat er werd verteld. De meest voor de handliggende verklaring lijkt dat er blijkbaar geen sprake is van een realiteit in het hier en nu met betrekking tot sadistisch ritueel geweld in Europa.

 

De zaak is echter complexer. In satanisch ritueel misbruik wordt gebruikt gemaakt van opdrachten die moeten aanzetten tot suïcide, tot geweld, tot rapporteren, tot het doof en stom

reageren; in het algemeen gesproken tot het “saboteren”van de hulpverlening, therapie en van

ieder onderzoek naar waarheid. Maar bovenal de opdracht die tot het verspreiden van misleidende informatie aanzet.

 

Hierdoor vinden slachtoffers van ritueel misbruik moeilijk gehoor. Het idee dat ritueel misbruik bestaat is te erg. Ritueel misbruik overtreedt alle normen en waarden van de maatschappij. Het is ook moeilijk voor te stellen dat het vaker voorkomt dan men zou denken.

 

De hieronder volgende tekst kan je terug vinden op http://www.fragilewing.com/

 

Ritueel misbruik is een zeer sadistische vorm van mishandeling van kinderen, adolescenten en volwassenen, bestaande uit systematische lichamelijke, seksuele en psychologische mishandeling waarbij gebruik gemaakt wordt van rituelen.

 

Deze rituelen hoeven niet persé satanisch te zijn, maar de meeste overlevenden zeggen dat ze ritueel misbruikt zijn als onderdeel van satansaanbidding met als doel hen te indoctrineren met satanische ideeën en praktijken. Ritueel misbruik kan ook plaatsvinden in andere sadistische sekten of groeperingen.

 

Ik wil benadrukken dat ritueel misbruik vaak samengaat met andere vormen van mishandeling. Mensen die ritueel misbruikt zijn, hebben vaak ook te maken gehad met incest, ander seksueel misbruik, mishandeling en verwaarlozing, bijvoorbeeld in de thuissituatie.

 

Wat gebeurt er?

 

Waarschuwing: als je een overlevende bent van ritueel misbruik zal de nu volgende informatie zeer waarschijnlijk triggers bevatten. Wees voorzichtig!

een overzicht van door overlevenden veel genoemde gebeurtenissen en kenmerken.

 

Overzicht van wat overlevenden vertellen

 

Dit overzicht zal niet compleet zijn, maar hoe moeilijk het ook is, ik wil toch de dingen die gebeuren bij de naam noemen om ze aan het licht te brengen:

· Een geschiedenis van seksueel misbruik beginnend in de vroege kindertijd

· Angstaanjagende rituelen, uitgevoerd door mensen in zwarte (rode of paarse) gewaden met kappen over hun hoofd (of andere soortgelijke kleding) Bij deze rituelen wordt gebruik gemaakt van o.a. een offertafel, bloed, een zwart boek (of satansbijbel), ‘chanting’ (zingen/mummelen in vreemde klanken), specifieke bekers en messen, vuur, dieren (bijv. slangen) en symbolen zoals omgekeerde kruisen, pentagrammen e.d.

· Hekserij

· Gewelddadig en sadistisch seksueel misbruik door zowel mannen als vrouwen

· Kinderprostitutie

· Vastgebonden worden

· Getuige zijn van en zelf moeten ondergaan van lichamelijke mishandeling en marteling

· Getuige zijn van en gedwongen deelname aan het verminken en doden van dieren

· Herhaaldelijke bedreiging met de dood en bijna-dood ervaringen

· Gedwongen druggebruik

· Getuige zijn van en gedwongen deelname aan het offeren van baby’s en volwassenen

· Gedwongen zwangerschappen t.b.v. de sekte, en gedwongen afstaan van het kindje (al dan niet volgroeid) om te worden geofferd

· Gedwongen kannibalisme

· Levend begraven worden in een doodskist of graf

· Veelvuldig opgesloten worden

· Onthouding van slaap en voedsel

· Gedwongen verbond sluiten met satan

· Gedwongen drinken van bloed, urine en ‘drankjes’ waar je ziek van wordt

· Gedwongen eten van uitwerpselen

· Gedwongen seks met dieren

· Seksueel misbruik van kinderen t.b.v. pornografische opnamen

· Psychische mishandeling, vernedering, hersenspoeling, onderdrukking, programmering, manipulatie

 

Er zijn mensen die deze dingen bizar en te extreem noemen en om die reden niet willen geloven dat deze dingen gebeuren. Dat doet geen recht aan overlevenden. Het is belangrijk dat de waarheid over deze dingen naar buiten komt en dat we beseffen dat mensen tot zulk kwaad in staat zijn. Alleen dan kunnen we overlevenden recht doen en kinderen beschermen.

 

Overlevenden van ritueel misbruik hebben vaak angst voor Jezus en weerstand tegen God. Ze kunnen herinneringen hebben dat tijdens het ritueel misbruik iemand als Jezus werd verkleed en meedeed aan het misbruik, of het misbruik goedkeurde. Het kan ook zijn dat iemand Jezus moest voorstellen en te zwak was om het kind te redden of te helpen. Wanneer een kind deze boodschap meekrijgt, gaat het kind God als vijand zien of als een slappeling die niet kan helpen. Als een overlevende later in het leven tot geloof in God komt, wat vaak voorkomt, en Jezus aanneemt als verlosser, dan kunnen deze herinneringen naar boven komen en merkt de overlevende dat hij of zij een enorme angst voor God ervaart, of een afkeer van Jezus. Hij of zij kan dan zeer veel moeite hebben met bijv. bidden. Er kan een enorme boosheid naar God toe naar boven komen, en veel wantrouwen naar Hem toe. Het is heel belangrijk dit serieus te nemen. Het vindt zijn wortels in herinneringen en boodschappen die de overlevende als kind heeft meegekregen. De overlevende mag vanuit de Bijbel en door christenen om zich heen gaan zien wie God werkelijk is en dat God geen enkele vorm van misbruik ooit goedkeurt.

 

Het kan zijn dat de hoofdpersoonlijkheid de Here Jezus aanneemt en tot geloof komt, maar dat er van binnen verdeeldheid is. Deelpersoonlijkheden die genoemde herinneringen hebben, zijn bang voor Hem. Andere deelpersoonlijkheden die nog onder invloed van de cult staan zijn vijandig tegenover Hem. Het is heel belangrijk alle deelpersoonlijkheden de tijd te geven die ze nodig hebben om te zien of ze Jezus wel echt kunnen en willen vertrouwen. Het is cruciaal voor het genezingsproces dat iedere deelpersoonlijkheid persoonlijk kiest voor Jezus, zodat de persoon op dit gebied niet meer innerlijk verdeeld is.

 

Vaak hebben overlevenden ook veel moeite om God te vertrouwen en worstelen ze met geloofsvragen. Deze strijd moet heel serieus genomen worden. Er zijn geen makkelijke antwoorden. Het is een groeiproces. Daarbij is het goed om te weten dat alle vragen aan God gesteld mogen worden en dat alle emoties ook bij Hem geuit mogen worden. God wil Zichzelf laten zien als een liefhebbende en troostende God. Soms is het echter nodig dat hulpverleners Zijn liefde laten zien aan overlevenden zodat vertrouwen kan groeien en ze op den duur ook zelf een relatie met de Here Jezus kunnen ontwikkelen, als ze gaan zien dat Hij wel betrouwbaar is en dat Hij sterker is dan de duisternis.

 

Naast alle deelpersoonlijkheden die spontaan ontstaan door extreem trauma, bedienen satanische sektes zich ook van allerlei methoden om bewust deelpersoonlijkheden te creëren voor hun doeleinden. Dat kunnen bijvoorbeeld delen zijn die geprogrammeerd zijn tot bepaalde taken in de sekte. Het creëren van deze delen kan onder andere gebeuren door martelingen met electroshocks, 'spinning torture' (onder extreme snelheid ronddraaien van het slachtoffer zodat er een andere bewustzijnstoestand optreedt), op andere manieren martelen en pijn toedienen bij het slachtoffer, door intensieve training voor de bepaalde taak in de sekte, (bijv. slachtoffers die van jongs af aan getraind worden in het ritueel moorden), etc. Geprogrammeerde delen weten dus niet anders dan het leven in de sekte.

Het geestelijke aspect

 

Ritueel misbruik vindt meestal plaats vanuit een bepaalde ideologie. Daders willen hun slachtoffers hiermee indoctrineren. De meeste overlevenden vertellen over ritueel misbruik binnen een satanische sekte, maar er zijn ook andere groeperingen waarbinnen volwassenen en kinderen ritueel misbruikt worden.

 

Waarschuwing: de nu volgende informatie kan triggers bevatten.

 

Slachtoffers worden vaak van kleins af aan geïndoctrineerd met satanische ideeën. Zo worden goed en kwaad omgedraaid: goed is slecht en slecht is goed. En er wordt geleerd dat satan god is en dat de God van de bijbel zwak is en dat satan Jezus heeft verslagen, door Hem te laten sterven aan een kruis en dat Hij nu dood is. Satanisten geloven dat satan alle macht heeft en dat zij ook macht of gunsten van satan kunnen krijgen als ze bepaalde dingen doen, zoals het brengen van offers en het uitvoeren van rituelen.

 

Verder worden veel dingen uit de bijbel belachelijk gemaakt, zoals het avondmaal. Daar wordt mee gespot in zwarte missen, doordat er bloed gedronken wordt en mensen- of dierenvlees gegeten wordt.

De kruisdood van de Here Jezus wordt ook belachelijk gemaakt door bijv. een omgekeerd kruis, of zelfs doordat mensen op een kruis vastgemaakt worden.
Soms wordt er gezegd dat Jezus ook aanwezig is bij de rituelen en ze goedkeurt.
Doel is het evangelie van Jezus Christus belachelijk te maken en het kwaad te verbreiden op aarde.

Door slachtoffers met deze ideeën te indoctrineren, willen ze hen klaarmaken om mee te werken aan dit doel.

 

Door alle indoctrinatie en mishandeling wordt de wil van het slachtoffer gebroken, zodat deze niet meer het gevoel heeft een eigen wil te hebben of zelf ergens voor te kunnen kiezen. Ook het geweten wordt uitgeschakeld.

 

Het slachtoffer moet het gevoel krijgen dat hij of zij uitverkoren is door satan en dat dat iets goeds en fijns is.

Binnen satanische sektes is sprake van een hiërarchie. Er zijn verschillende posities. Maar om op een hogere positie te komen, moet je eerst pijn verduren en martelingen ondergaan. Als je die goed doorstaat, ben je heel bijzonder en kom je hogerop. En dan mag je anderen aandoen wat jou is aangedaan. Dat geeft een gevoel van macht.

Een kind dat een bepaalde mishandeling overleeft, wordt verteld dat dat komt omdat ze bijzonder is voor satan en dat ze er nu bij hoort.

 

Een kind wordt bijvoorbeeld gedwongen een dier dood te maken doordat de daders haar handen vastpakken en het dier zo doden. Dan wordt tegen het kind gezegd dat zij dat heeft gedaan en dat ze nu ook slecht is, net als de daders. Nu hoort ze erbij.

Als een kind geprogrammeerd wordt om zich minderwaardig te voelen en vervolgens wordt er gezegd dat ze nu bij de sekte hoort en dat ze nergens anders thuishoort dan alleen daar, krijgt het kind een vals gevoel van ‘ergens bij horen’. Elk kind verlangt ernaar om ergens bij te horen en hier spelen daders op in.

 

· Slachtoffers worden geprogrammeerd om te denken dat ze nergens bij horen en ook nooit ergens bij zullen of mogen horen, alleen bij de sekte. Dat is hun thuis. Isolatieprogrammering is er in allerlei vormen. Het slachtoffer moet hoe dan ook geïsoleerd blijven voor de sekte.

· Slachtoffers worden geprogrammeerd tot geheimhouding doordat ze, als ze vertellen wat ze hebben meegemaakt en gezien zichzelf moeten doden.

· Slachtoffers kunnen worden geprogrammeerd om anderen te doden, bijv. anderen die hen helpen los te komen van de sekte.

· Slachtoffers kunnen worden geprogrammeerd om goeds te saboteren.

· Slachtoffers kunnen worden geprogrammeerd tot het hebben van seks, het aangaan van seksuele contacten 'op de automatische piloot'.

· Slachtoffers wordt angst aangejaagd met dreigementen, dat ze gek zullen worden, of dat  niemand hen zal geloven, of dat er iemand die hen lief is, zal sterven als ze gaan praten, of dat mensen waar ze een band mee aangaan, vriendschap mee sluiten, zullen sterven.

· Slachtoffers worden geprogrammeerd om zich minderwaardig te voelen, zodat ze graag macht over anderen uitoefenen en deze dingen zijn bruikbaar voor de sekte.

· Slachtoffers worden tegelijkertijd daders gemaakt, zodat er geen uitweg meer is en ze ook niet zullen vertellen wat ze hebben meegemaakt, want ze hebben er zelf aan meegedaan.

· Kinderen kan zo angst worden aangejaagd voor de politie, dat die hen zal arresteren als ze iets vertellen. Daders laten kinderen geloven dat ze ook daders zijn en dat het gebeurde hun schuld is.

· Slachtoffers worden geprogrammeerd om terug te keren tot de sekte als ze volwassen zijn, of taken te vervullen voor de sekte zoals het werven van nieuwe slachtoffers.

 

Indoctrinatie en programmering gebeurt o.a. door mishandeling, marteling, in het gezicht schijnen met felle lampen terwijl een bepaalde boodschap steeds weer herhaald wordt, toediening van electroshocks, opgesloten worden, onthouden van voedsel en slaap, aanjagen van angst door gedwongen toekijken bij marteling van anderen, gedwongen toekijken bij het doden van `verraders’, toediening van drugs e.d.

 

Met programmering wordt ook aangestuurd op dissociatie en het ontstaan van DIS. Zo zijn slachtoffers nog bruikbaarder voor de sekte en kunnen ze makkelijker beïnvloed worden doordat daders bepaalde deelpersoonlijkheden (alters) hebben gecreëerd of geprogrammeerd voor bepaalde doelen of taken. Controle van de daders over het slachtoffer wordt zo nog groter, want door de dissociatieve stoornis zijn deze dingen vaak aan het bewustzijn van het slachtoffer onttrokken.

 

Demonen

 

Satanisten geloven in de geestelijke wereld van satan en zijn handlangers, de demonen. Demonen kunnen hen macht geven om het doel van satan te bereiken. Daartoe zijn er bepaalde rituelen waarbij ze demonen oproepen om in hen te komen en hen kracht te geven.

 

Kinderen kunnen hier ook aan onderworpen worden en betrokken worden in rituelen waarbij demonen in hen komen. Zo kunnen slachtoffers bezeten raken van demonen. Dit is voor veel slachtoffers heel reëel.

 

het verschil tussen alters en demonen.

 

Ik wil hier aandacht besteden aan het verschil tussen alters (deelpersoonlijkheden) en demonen, omdat ik weet dat dit nogal eens verkeerd begrepen wordt. Voor alle duidelijkheid: ALTERS ZIJN GEEN DEMONEN! En ze mogen dus ook nooit als zodanig behandeld worden.

Een alter is een afgesplitste deelpersoonlijkheid die zich van binnen uit ontwikkelt. Elke alter, wat voor herinneringen of gedrag hij of zij ook heeft, hoort dus bij de persoon en is een deel van de persoon, een deel van die ene menselijke geest.

Een demon kunnen we omschrijven als een boze geest die ten dienste staat van de satan en die van buitenaf in de persoon komt om hem of haar te kwellen. In de bijbel wordt ook over demonen gesproken en we kunnen bijv. in Lucas 8 lezen dat de Here Jezus mensen bevrijdt van boze geesten.

 

Voor de overlevende is het van groot belang dat pastoraal werkers goed onderscheid kunnen maken tussen alters en demonen. Daar is geestelijk inzicht en onderscheidingsvermogen voor nodig. Maar overlevenden weten zelf meestal ook heel goed wat een alter is en wat niet. Ze kunnen zelf vaak heel goed onderscheiden wat bij hen hoort en wat van buiten af in hen gekomen is. Daarom is het essentieel om naar de overlevende te luisteren. Alters kunnen vaak heel goed vertellen wie ze zijn en wanneer er een demon is die zich voordoet als een alter, want dat komt ook voor. Het is belangrijk de overlevende en alle alters te leren kennen, zodat je de verschillende alters ook kan herkennen. Het kan ook zijn dat een alter denkt een demon te zijn. Het is goed om te weten dat God altijd het onderscheid weet en ons daar ook inzicht in wil geven, naarmate wij optrekken met de overlevende.

 

Bepaalde alters kunnen wel onder invloed zijn van demonen en dan is bevrijding nodig, maar vaak zitten demonen ook vast aan bepaalde herinneringen. Wanneer die herinneringen dan aan het licht komen en de overlevende gaat de waarheid onder ogen zien, verliezen die demonen vanzelf hun grip. Dan blijven de herinneringen niet meer in het verborgene en dat werkt bevrijdend en genezend!

 

Christelijke visie

 

Als christen geloof ik ook in de realiteit van een geestelijke wereld. Ik geloof overlevenden van satanisch ritueel misbruik. Ik geloof ook dat de Here Jezus sterker is dan de satan.

In het satanisme wordt de strijd tussen God en de satan verlaagd tot een strijd op gelijk niveau, die de satan gewonnen zou hebben. Maar de realiteit is anders! God is de Schepper en Hij is de Allerhoogste. De satan is een schepsel dat tegen God in opstand is gekomen, maar de Here Jezus Christus, de Zoon van God, heeft hem verslagen toen Hij stierf aan een kruis en opstond uit de dood. Deze nederlaag is de satan nooit meer te boven gekomen en hij kan het niet verdragen.

 

Daarom probeert hij mensen te misleiden zijn leugens te geloven.

Het is duidelijk dat slachtoffers later grote geestelijke problemen kunnen krijgen door indoctrinatie met satanische ideeën.

Veel overlevenden zijn bang voor de Here Jezus, bang om naar de kerk te gaan. Bang omdat ze zich zo slecht voelen, bang dat ze niet bij God mogen komen.

Verder vertrouwen overlevenden van ritueel misbruik eigenlijk niemand en ze zijn vaak geprogrammeerd om te denken en te voelen dat ze toch nergens bij mogen horen, zeker niet bij een kerk waar mensen in de Here Jezus geloven.
Toch zijn er veel overlevenden van satanisch ritueel misbruik die tot geloof in de Here Jezus komen, juist omdat ze zien dat de macht van Jezus groter is dan die van satan.

Maar dan worden ze ook geconfronteerd met de opdrachten waarmee ze zijn geprogrammeerd. Dan begint de strijd om zich daarvan los te maken.
Een strijd die zeker gewonnen kan worden, met hulp en begeleiding van deskundige mensen en vooral een veilige plek waar overlevenden terecht kunnen om hun verleden te verwerken. Ze hebben mensen nodig die hen geloven en serieus nemen.

 

Ik wil benadrukken dat God de mens geschapen heeft met een wil. Dit te weten is essentieel belangrijk voor overlevenden. Ze hebben van God een wil gekregen. Door het ritueel misbruik kunnen ze het gevoel hebben dat ze geen wil meer hebben en dat ze niet meer kunnen kiezen om ‘nee’ te zeggen tegen die opdrachten in hun hoofd, maar de waarheid is dat ze hun wil mogen ontdekken en het vermogen om te ‘willen’, om te kiezen, zich (weer of voor het eerst) toe te eigenen . We kunnen overlevenden helpen door hen weer bewust te maken van hun wil en er samen aan te werken die wil weer sterk te maken.

 

Wie zijn er bij betrokken.

 

Iedereen kan bij een cult betrokken zijn. Meestal is èèn van de ouders erbij betrokken in sommige gevallen is er een hele familie bij betrokken (trans generationele cults) Het kan een georganiseerde groep zijn maar ook een heterogeen georganiseerde groep, sommige werken ook internationaal.

 

Autoriteitsfiguren zijn er ook vaak bij betrokken, het kind wordt op zo’n manier geleerd dat het de volwassenen moet vertrouwen vaak is dit dezelfde volwassenen die het kind martelen. Soms heeft de groep ook de beschikking over "dokters" voor het toedienen van medicatie en het uitvoeren van "magische operaties".

 

Kinderen zwijgen omdat ze bang zijn om vermoordt te worden, en uit schaamte over de dingen de ze gedwongen hebben moeten ondergaan. Het kind is te jong om te begrijpen dat het een keus heeft en voelt zich tot in het extreme verantwoordelijk voor de beslissingen die het gedwongen heeft moeten nemen.

 

Waarschuwende signalen zijn: extreme angst om naar de badkamer o toilet te gaan, problemen met het eten van bepaald voedsel (rood vlees), angst voor bepaalde kleuren (rood, zwart, paars) nachtmerries. Het verradelijke van deze signalen is dat deze ook voor kunnen komen bij kinderen die de kans krijgen om zich normaal te ontwikkelen.

 

Veel mensen vragen zich af of het "echt" gebeurd, denken dat slachtoffers lijden aan het False Memory Syndroom. Ritueel misbruik overtreedt alle normen en waarden van de maatschappij, het is ook moeilijk voor te stellen dat het vaker voorkomt dan men zou denken.

 

De maatschappij heeft er veel energie in gestoken om slachtoffers niet te geloven. Het idee dat ritueel misbruik bestaat is te erg. Hetzelfde zag men gebeuren toen er meer openlijk over incest gepraat kon worden, omdat mensen denken dat het niet gebeurd en door de slachtoffers in diskrediet te brengen bestaat het niet. Geen overtuigend bewijs, dus massahysterie. Accepteren dat ritueel misbruik bestaat is de eerste stap vooruit.

 

Veel slachtoffers hebben hun herinneringen verdrongen en hebben MPS ontwikkelt als defensiemiddel tegen het overweldigende trauma. Herinneringen komen in de vorm van associaties, die de slachtoffers vaak als flashback ervaren en die door prikkels uit het dagelijkse leven worden opgewekt (geur, of iets dergelijks) Of ze komen tijdens de slaap in de vorm van nachtmerries.

Slachtoffers hebben last van:

post traumatische stress door het trauma,

flashbacks, terugkerende beelden over het misbruik, mede daardoor kan ze in een schok raken,

veel moeite met het vertouwen van mensen waaronder de therapeut, omdat het slachtof fer al jong is aangeleerd dat niemand buiten de cult te vertrouwen is,

automutilatie doormiddel van snijden, branden enz.,

meerdere persoonlijkheden, MPS.

 

Als je erover nadenkt zijn deze reacties heel normaal, de geest heeft ondanks alles geprobeerd te overleven!

 

Het duurt lang voordat iemand accepteert dat hij of zij slachtoffer is van ritueel misbruik. Vertrouwen is een moeilijk punt immers het aangeleerde gedrag zegt dat niemand buiten de cult te vertrouwen is. Angst om erover te praten is immens, het slachtoffer zal zich mede door toedoen van de andere persoonlijkheidsdelen regelmatig afvragen of haar therapeut ook bij de cult hoort, haar van het tegendeel proberen te overtuigen heeft weinig nut omdat de slachtoffers te maken hebben gehad met "valse therapeuten" (cult leden die zich voordoen al therapeut), het is dus logisch dat ze uiterst voorzichtig zal zijn.

 

Het is goed om in gedachten te houden dat sommige woorden (dit geldt overigens ook voor niet ritueel misbruik slachtoffers) een heel andere betekenis hebben bijvoorbeeld: liefde is haat, troosten is pijn. Voor een slachtoffer betekent "ik wil je helpen ik ga je pijn doen".

 

Slachtoffers van ritueel misbruik voelen zich erg geïsoleerd, omdat maar zo weinig mensen geleven in het bestaan ervan is de therapeut vaak de enige met wie ze er over kan praten. Mede door het gevoel dat ze in gevaar zijn zullen ze contact met andere mensen mijden.